Dwa wiatry – Julian Tuwim – Analiza i interpretacja

„Dwa wiatry” Juliana Tuwima – analiza i interpretacja
O autorze
Julian Tuwim był polskim poetą pochodzenia żydowskiego. Urodził się 13 września 1894 roku w Łodzi, a zmarł 27 grudnia 1953 roku – na atak serca – w Zakopanem. Żył 59 lat. Uznawano go za jednego z najwybitniejszych pisarzy dwudziestolecia międzywojennego. Był współzałożycielem kabaretu literackiego ,,Pod Picadorem”, grupy literackiej „Skamander” i tygodnika ,,Wiadomości Literackie”. Był również tłumaczem poezji niemieckiej, rosyjskiej, łacińskiej oraz francuskiej. Korzystał z wielu pseudonimów, m.in. Twardzioch, Czyliżem, Ariostefanes czy dr Zajączkowski. Do jednych z jego najważniejszych dzieł należą „Czyhanie na Boga”, „Sokrates tańczący”, „Juwenilia”. Tuwim był również znanym twórcą wierszy dla dzieci. Utwory, które napisał, to na przykład „Ptasie radio”, „Lokomotywa”, „Pan Hilary”, „Słoń Trąbalski”, „Dwa wiatry”. Juliana charakteryzował specyficzny humor i pozytywne nastawienie do życia. Został pochowany w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.
Analiza wiersza
Wiersz w sposób poetycki opisuje piękno przyrody. Autor personifikuje dwa wiatry, nadając im ludzkie cechy. Poeta w swoim utworze zastosował wiele czasowników dynamizujących utwór i pokazujących szybkość wiatrów. Czasowniki te pełnią artystyczną funkcję, a ich nagromadzenie wprowadza nas w nastrój ciekawości. Na dwadzieścia pięć wersów w wierszu tylko siedem nie zawiera czasowników. W pozostałych osiemnastu wersach znajduje się przynajmniej jeden czasownik.Wiersz liczy trzy strofy, które są złożone z różnej liczby wersów: 5, 9, 11. Ostatni wers został oddzielony od całości: ,,A w sadzie cicho, cicho…”. I właśnie tutaj sad został skontrastowany z zamieszaniem wprowadzonym przez wiatry na polu.
W wierszu występują rymy parzyste (aabb), które pojawiają się również wewnątrz wersów, oraz rymy okalające. Poeta na zasadzie kontrastu przedstawił równie