Fraszka Na młodość – Jan Kochanowski – Analiza i interpretacja

„Na młodość” Jana Kochanowskiego – analiza i interpretacjaInformacje o autorzeJan Kochanowski – polski poeta epoki renesansu. Żył w latach 1530-1584. Został uznany za twórcę poezji polskiej. Stworzył narodowy, nowoczesny język, którego użył w utworach reprezentujących różne gatunki literackie. Tworzył lirykę. Jest autorem m.in. pieśni, fraszek, utworu dramatycznego „Odprawa posłów greckich”, „Psałterza Dawidowego” (poetyckiej parafrazy psalmów) oraz wybitnego na skalę europejską cyklu 19 trenów, napisanego po tragicznej śmierci jego córki Urszuli.
Geneza
Jan Kochanowski wprowadził fraszkę do literatury polskiej. Jest też autorem polskiej nazwy tego rodzaju utworu. Poeta napisał ponad 300 fraszek, które są owocem jego wieloletniej pracy. Zebrane w trzech księgach, zostały wydane po raz pierwszy w 1584 roku w Drukarni Łazarzowej w Krakowie.
Zbiór fraszek Kochanowskiego jest bardzo urozmaicony zarówno pod względem formy, jak i treści. Występują tu utwory składające się zarówno z dwóch, jak i z kilkudziesięciu wersów. Są fraszki żartobliwe i poważne, wiersze ośmieszające ludzkie wady sąsiadują z tekstami autobiograficznymi, miłosnymi, biesiadnymi, towarzyskimi, obyczajowymi czy refleksyjnymi. Większość fraszek została napisana wierszem ciągłym. Ważną rolę odgrywa w nich koncept, czyli ciekawy pomysł, mający zaskoczyć czytelnika.FraszkaFraszka (z języka włoskiego „frasca” – gałązka, drobiazg, błahostka) – krótki utwór liryczny, zazwyczaj rymowany lub wierszowany, o różnej tematyce, często humorystycznej lub ironicznej. Często kończy się puentą – zaskakującym, zazwyczaj dowcipnym zakończeniem utworu, wyrażającym jego sens lub go podważającym.Analiza i interpretacja
„Na młodość”
Jakoby też rok bez wiosny mieć chcieli,
którzy chcą, żeby młodzi nie szaleli.
a) Analiza:
Utwór należy do liryki pośredniej (podmiot liryczny się nie ujawnia). Jest to fraszka refleksyjna. Jej tematem jest pochwała młodości, natury oraz konflikt pokoleń.Budowa – utwór składa się z zaledwie dwóch wersów, a każdy wers liczy jedenaście sylab.
Występują rymy parzyste, dokładne, żeńskie. Pojawia się środek stylistyczny – porównanie.b) Interpretacja:
Na podstawie utworu nie jesteśmy w stanie rozpoznać, kim jest podmiot liryczny. Na pewno jest to człowiek mądry i rozważny, który zna naturę człowieka oraz prawa, którymi rządzi się młodość. Podmiot zwraca się w swojej wypowiedzi do ludzi dojrzałych, którzy wymagają od młodzieży powagi.
Utwór oparty jest na porównaniu. Podmiot liryczny stwierdza, że ludzie pragnący, aby młodzi nie szaleli, są podobni do tych, którzy uważają, że może nie być wiosny. Życie człowieka zostało tu porównane do cyklu natury – zmieniających się pór roku. Młodość przypomina wiosnę. Jest to czas, kiedy przyroda rozwija się i budzi do życia. Lato odpowiada dorosłości – porze dojrzewania i zbiorów. Jesień to czas przekwitania – symbolizuje starość. Cykl pór roku kończy się zimą, tak samo jak życie człowieka kończy się śmiercią. Rok bez wiosny nie miałby sensu, ponieważ rośliny nie miałyby szansy rozkwitnąć, aby latem móc wydać plony. Tak samo byłoby z istnieniem człowieka. Młodość to ważny etap w życiu każdego z nas, etap, którego nie da się pominąć. Jest to czas, kiedy poznajemy świat i uczymy się rozróżniać dobro od zła. Bez młodości nie bylibyśmy w stanie dojrzeć i wyrosnąć na dobrych i odpowiedzialnych ludzi. W tym krótkim wierszu poeta wyraża swoje zdanie na temat najbardziej typowych cech młodości – burzliwości oraz zmienności, które żartobliwie określa jako szaleństwo. Kochanowski za pomocą trafnego porównania pokazuje nam, że tak jak rok bez wiosny byłby niepełny, tak żywot ludzki bez szaleństw młodości byłby smutny i pozbawiony uroku.
Utwór ma za zadanie pokazać, że każdy wiek ma swoje prawa. Wiersz potwierdza prawdziwość popularnego powiedzenia – „Młodość musi się wyszumieć”. Fraszka przedstawia konflikt między pokoleniami – dorośli nie są w stanie zrozumieć młodych.

Sprawdź również:

• Wędrówką życie jest człowieka – Edward Stachura – Analiza i interpretacja
• Nic dwa razy – Wisława Szymborska – Analiza i interpretacja
• Straszno – Stanisław Grochowiak – Analiza i interpretacja
• Miłość (1) – Maria Pawlikowska-Jasnorzewska – Analiza i interpretacja
• Pamiętajcie o ogrodach – Jonasz Kofta – Analiza i interpretacja
• List do ludożerców – Tadeusz Różewicz – Analiza i interpretacja
• Fortepian Szopena – Cyprian Kamil Norwid – Analiza i interpretacja
• Ocalony – Tadeusz Różewicz – Analiza i interpretacja
• Moja piosnka (II) – Cyprian Kamil Norwid – Analiza i interpretacja
• Niepewność – Adam Mickiewicz – Analiza i interpretacja

Dodaj komentarz jako pierwszy!