Ganek – Czesław Miłosz – Analiza i interpretacja

Kilka słów o autorze

Czesław Miłosz urodził się 30 czerwca 1911 roku w Szetejniach, a zmarł 14 sierpnia 2004 roku w Krakowie. Był wybitnym polskim poetą, a także eseistą, tłumaczem, prozaikiem, historykiem literatury oraz dyplomatą. W 1980 roku otrzymał literacką Nagrodę Nobla.

Analiza i interpretacja utworu

Ten tekst dotyczy wiersza Czesława Miłosza pod tytułem „Ganek”. Opisuje on dokładnie tytułowe miejsce tak, abyśmy jako czytelnicy mogli poczuć, że tam jesteśmy.

Utwór rozpoczyna się wskazaniem cech budowy ganku.
Dowiadujemy się, że jest on zwrócony ku zachodniej stronie świata. A jak wiadomo tam możemy zaobserwować zachód Słońca. Dobre oświetlenie miejsca to podstawa o którą zadbał budowniczy domu i ganku. Dalej podmiot liryczny mówi o dużych oknach, przez które zapewne wpada wiele wcześniej wspomnianego światła. Napomyka też o tym jak „grzeje tutaj Słońce”. Opisuje widok jaki rozpościera się z miejsca. Obejmuje on „lasy, wody, pola i ale­je”. Jest więc niezwykły i pozwala wiele ujrzeć czujnym obserwatorom.
Ganek w tej części wiersza wydaje się idealny. Miejsce opisane jest tak, jakby pochodziło z bajki, a nie znajdowało się w rzeczywistym świecie.
Zacytujmy drugą strofę w celu dalszej analizy:
„Kie­dy już dęby w zie­leń się przy­bio­rą,
A lipa cie­niem za­kry­je pół grzę­dy,
Świat gi­nie w dali za nie­bie­ską korą,
Po­cię­ty li­ść­mi w cęt­ko­wa­ne zęby”.
Tutaj poeta opisuje to, jak natura w ogrodzie budzi się do życia po zimowej stagnacji. Dlatego dęby pokrywają zielone liście i drzewa nabierają barw. Lipa, która się gwałtownie rozwinęła, zakryła grządkę cieniem, a świat widać dopiero za jej korą, która usiłuje skrzętnie go przykryć.
Ogród opisywanego miejsca jest więc bujny i obfituje w różnorodne gatunki roślin, które również można podziwiać z zapałem.
Kolejna zwrotka zwraca uwagę czytelników na inny aspekt �