Jutro popłyniemy – Konstanty Ildefons Gałczyński – Analiza i interpretacja

Analiza utworu:

,,Jutro popłyniemy’’ jest to utwór zaliczany do liryki opisowo – refleksyjnej. Oznacza to, że autor skłania tutaj czytelnika – odbiorcę do zadumy i zastanowienia się nad konkretną sytuacją przedstawioną w wierszu lub też ogólnie nad swoim życiem i czynami. W utworze nasza uwaga skupia się na przyrodzie – zwierzętach, roślinach, a nawet gwiazdach zdobiących niebo nocą.

Podmiot liryczny zaliczamy do kategorii podmiotu zbiorowego. Możemy tak stwierdzić poprzez czasowniki użyte tutaj jak na przykład – popłyniemy czy też pokłonimy. O przynależności do tej grupy świadczą szczególnie końcówki – ,,my’’ charakterystyczne dla liczby mnogiej. Prawdopodobnie jest to grupka przyjaciół, która planuje wyruszyć na wycieczkę i odkryć coś, czego wcześniej nie znali.

Konstanty Ildefons Gałczyński uwielbiał czas swój spędzać w Leśniczówce Pranie. Do miejsca tego nad wyraz chętnie lubił powracać zabierając ze sobą przy okazji swoją żonę o imieniu Natalia, córkę zwaną Kirą oraz synka – Kostka. Domostwo zlokalizowane jest pośród zieleni. Możliwe, że to właśnie dzięki temu miejscu autor utworu w ,,Jutro popłyniemy’’ tak bardzo podkreśla wagę przyrody w życiu każdego z nas. Dla niego domek, jak i otoczenie było niezwykle ważne i bliskie sercu, co chciał również przekazać następnym pokoleniom w swoich utworach. Co ciekawe, współcześnie owa leśniczówka za sprawą Gałczyńskiego i jego twórczości stała się inspirującym oraz artystycznym miejscem, do którego z niemałą przyjemnością przyjeżdżają każdego roku poeci, polscy pieśniarze, a nawet znaleźć tam można aktorów.

Interpretacja:

Pierwsza możliwa droga interpretacyjna:
Wiersz opowiada czytelnikowi o znajomych, można wręcz powiedzieć, że bliskich przyjaciół – plany jakie podmiot liryczny pokazuje wskazują na mocne zżycie zresztą grupki. Czytając utwór możemy wywnioskować, iż te doświadczenia będą niezwykłe, gdyż wszyscy pragną popłynąć łodzią, złowić trochę ryb, odkrywać nieznane miejsca i podziwiać tam piękno i majestat otaczającej przyrody oraz kiedy już zapadnie zmrok, mają w planach podziwiać gwiazdy. Uczestnicy tej wyprawy chcą też poobserwować ptaki. Jednak bez wątpienia najbardziej przykuwającym wzrok fragmentem utworu są ostatnie dwa wersy czwartej strofy (fragmentu wiersza). Grupka przyjaciół chce bardziej wsłuchać się w przyrodę. Porównują ją nawet do istoty żywej za pomocą przenośni ,,zielone serce przyrody’’. Dzięki temu zabiegowi nadają oni cech ludzkich florze. Jest to niezwykłe i zdecydowanie godne podziwu, gdyż człowiek często nie dostrzega jej piękna, ale przede wszystkim nie jest w stanie pojąć jak ważna ona jest w życiu każdego z nas – czy to człowieka, czy to zwierzęcia.

Jak wiadomo, wiersze często zawierają ukryty przekaz, którego zazwyczaj nie jesteśmy w stanie dostrzec na pierwszy rzut oka. Musimy się skupić i dogłębnie przeanalizować dany utwór, aby doszukać się w nim innego dna. To też nie zawsze wszystkim wychodzi. Dlatego też poniżej przedstawiam inny sposób odczytu.

Druga możliwa droga interpretacyjna:
W utworze lirycznym często pojawia się przed różnymi rzeczownikami przymiotnik ,,nowy’’. Przykładem tego mogą być fragmenty ,,nowe ptaki’’ czy też ,nowe gwiazdy’’. Człowiek już dość długo żyje na tym świecie i raczej wątpliwe jest, aby na takiej zwykłej wycieczce odkrył nowe gatunki zwierząt, czy ujrzał zupełnie do tej pory nieznane gwiazdy. Autor prawdopodobnie chciał w ten sposób przedstawić życie człowieka, który powoli wkracza w dorosłe, samodzielne życie. Okres ten jest niezwykle ważny w rozwoju każdego z nas, gdyż dostarcza nam nowych doświadczeń, odkrywamy wiele interesujących rzeczy, które do tej pory były niedozwolone lub poza naszym zasięgiem. Dużo się wtedy uczymy i możemy nawet określić siebie mianem odkrywcy, bo przecież właśnie nimi jesteśmy – każdy dla siebie. Jednak nawet przy tym sposobie odbierania utworu jedno pozostaje zdecydowanie bez zmian, a są to dwa ostatnie wersy. Nadal uświadamiają czytelnika jak ważna jest rola przyrody w życiu każdego z nas i dlaczego nie wolno doprowadzić do jej zdewastowania.

Sprawdź również:

• Wędrówką życie jest człowieka – Edward Stachura – Analiza i interpretacja
• Nic dwa razy – Wisława Szymborska – Analiza i interpretacja
• Straszno – Stanisław Grochowiak – Analiza i interpretacja
• Miłość (1) – Maria Pawlikowska-Jasnorzewska – Analiza i interpretacja
• Pamiętajcie o ogrodach – Jonasz Kofta – Analiza i interpretacja
• List do ludożerców – Tadeusz Różewicz – Analiza i interpretacja
• Fortepian Szopena – Cyprian Kamil Norwid – Analiza i interpretacja
• Ocalony – Tadeusz Różewicz – Analiza i interpretacja
• Moja piosnka (II) – Cyprian Kamil Norwid – Analiza i interpretacja
• Niepewność – Adam Mickiewicz – Analiza i interpretacja

Dodaj komentarz jako pierwszy!