Krajdywan – Joanna Kulmowa – Analiza i interpretacja

Joanna Kulmowa urodziła się dwudziestego piątego marca 1928 roku w Łodzi, a zmarła siedemnastego czerwca 2018 w Warszawie. Była z zawodu poetką, prozaikiem, reżyserem, librecistką, tłumaczką, aktorką oraz inscenizatorką teatralną.Jest znaną autorką dramatów, piosenek, misteriów religijnych oraz książek dla dzieci i młodzieży. Była bardzo twórcza, czego dowodem może być to, że napisała ponad pięćdziesiąt tomów wierszy.
Podczas gdy trwała niemiecka okupacja, Joanna Kulmowa zgłębiała swoją wiedzę na tajnych kompletach. Po wojnie dostała się na Uniwersytet Łódzki, gdzie studiowała historię, jednakże po pewnym czasie zmieniła kierunek i zaczęła uczęszczać na studia aktorskie. Jej pierwszy występ odbył się na scenie łódzkiego Teatru Powszechnego, gdy była jeszcze studentką w 1951 roku.
W 1956, Joanna Kulmowa zadebiutowała własną inscenizacją. Ostatecznie jednak zostawiła scenę i wszystko, co z nią związane dla pisarstwa.
Dostała pracę jako redaktorka w wydawnictwie Nasza Księgarnia w dziale teatralnym. Stało się to w 1955, zaś potem została kierownikiem literackim w gdańskim Teatrze Wybrzeże w latach 1962-1963 roku.
Poniżej jest podane kilka przykładów jej ogromnej twórczości wraz z rokiem wydania:
-1957rok – ,,Fatum na zakręcie”,
-1959rok – ,,Stukam, pukam”,
-1965rok – ,,Deszczowa muzyka”,
-1965rok – ,,Kameleon”,
-1965rok – ,,Wio, Leokadio”,
-1967rok – ,,Śpiew lasu”,
-1968rok – ,,Młode listki”,
-1969rok – ,,Ballady starostrumiańskie”,
-1969rok – ,,Gdyby…”,
-1973rok – ,,Jak Pan Jezusek Cierniowy po świecie przepatrywał”,
-1973rok – ,,Kolory”,
-1978rok – ,,Trefnisiem będąc”,
-1979rok – ,,Moje próżnowanie”,
-1979rok – ,,Zawiązki”.
Głównym tematem wiersza jest siła wyobraźni. Ta liryka daje człowiekowi wyraźny przekaz. Informuje go, że wyobraźnia jest po to, by marzyć. W wyobraźni nie ma rzeczy niemożliwych. Tam, każdy robi to co chce, mówi to co chce i myśli to co chce. Nikt nikogo nie obraża, bo ten świat jest po prostu dobry. Każdy, kto tam trafia może być sobą i nie bać się wyrażać siebie.
Wiersz Joanny Kulmowej właśnie o tym opowiada. Jego tytuł jest złożeniem dwóch słów: kraj i dywan. Nie bez powodu ta liryka sytuacyjna dostała taką nazwę. Tytuł sugeruje, że opowieść będzie pełna czarów.
Pod wieloma względami fajnie jest dorosnąć. Czasami jednak lepiej zostać dzieckiem. Jednym z powodów jest… magia. Gdy się zaczyna dorastać nie ma już miejsca oraz czasu na marzenia, na świat pełen czarów, księżniczek, elfów i wróżek. Taka jest prawda. Dorośli zapominają o tym, co nie istnieje w prawdziwym życiu. Tylko on się dla nich liczy, więc nie mają potrzeby pamiętania o czarach. Jak wiadomo są dwie strony medalu. Przedstawiłam już tą pierwszą, bardziej pesymistyczną. Czas na drugą. Gdyby dorośli byli ,,w gorącej wodzie kąpani” i nie stąpaliby twardo po ziemi, cały świat prawdopodobnie stanąłby na głowie. Dorośli są właśnie po to, by zajmować się sprawami dla dorosłych.
A dzieci, by zajmowały się sprawami dla dzieci.
,,Krajdywan” tłumaczy, że wystarczy stanąć na dywanie i człowiek od razu odpływa do niesamowitego kraju, w którym to co niemożliwe staje się możliwe. Niestety jest pewien haczyk. Aby znaleźć się w miejscu nie z tej ziemi należy mieć ze sobą klucz do świata wyobraźni. Często ludzie go nie mają, ale w końcu odnajdują odpowiedni i mogą otworzyć czarodziejskie wrota. Tam zapominają o problemach. Czują się szczęśliwi. Odnajdują siebie. Znajdują siłę, by dalej żyć. Stają się silniejsi, pewniejsi siebie i co najważniejsze – zaczynają wyrażać siebie. Ten świat jest dla każdego. Każdy ma jakieś wady. Nikt przecież nie jest perfekcyjny. Potrzeba czasu i chęci, by zmieniać się na lepsze. Świat daje nam cenne doświadczenia, a wyobraźnia pozwala by spełniały się nasze marzenia. Daje nam tyle szans ile ich potrzebujemy, by się zmieniać. Pozwala nam latać jak ptaki, przenosić się w czasie i leżeć w chmurach oraz wiele innych rzeczy. Właściwie to możemy tam robić wszystko na co tylko mamy ochotę. Wyobraźnia jest po to by oderwać się od rzeczywistości. Należy jednak pamiętać, aby nie pogrążyć się w wymyślonym świecie na zawsze.

Sprawdź również:

• Wędrówką życie jest człowieka – Edward Stachura – Analiza i interpretacja
• Nic dwa razy – Wisława Szymborska – Analiza i interpretacja
• Straszno – Stanisław Grochowiak – Analiza i interpretacja
• Miłość (1) – Maria Pawlikowska-Jasnorzewska – Analiza i interpretacja
• Pamiętajcie o ogrodach – Jonasz Kofta – Analiza i interpretacja
• List do ludożerców – Tadeusz Różewicz – Analiza i interpretacja
• Fortepian Szopena – Cyprian Kamil Norwid – Analiza i interpretacja
• Ocalony – Tadeusz Różewicz – Analiza i interpretacja
• Moja piosnka (II) – Cyprian Kamil Norwid – Analiza i interpretacja
• Niepewność – Adam Mickiewicz – Analiza i interpretacja

Dodaj komentarz jako pierwszy!