Książka – Edward Szymański – Analiza i interpretacja

Kilka słów o autorze

Edward Szymański urodził 9 września 1907 roku w Warszawie. Był lewicowym poetą oraz dziennikarzem i satyrykiem. Znany jest także jako działacz PPS. Był studentem Uniwersytetu Warszawskiego. W życiu pełnił różne zawody między innymi nauczyciela i robotnika. Miał dwie żony. Pierwsza wcześnie zmarła. Z drugą – Natalią – doczekał się dwójki dzieci, Ewy i Łukasza.
Podczas wojny był przetrzymywany przez trzy miesiące w warszawskim więzieniu Pawiak. Edward Szymański zmarł 15 grudnia 1943 roku. Miejscem jego śmierci był niemiecki obóz koncentracyjny KL Auschwitz.
Na jego cześć, imieniem artysty nazwane są niektóre szkoły w Polsce.

Analiza i interpretacja utworu

Ten tekst dotyczy wiersza pod tytułem „Książka”
autorstwa Edwarda Szymańskiego. Utwór opowiada o spersonifikowanej książce, która sprawia wrażenie jakby przemawiała do czytelnika i tworzyła autoreklamę. Przedstawia bowiem zalety wynikające z sięgania po nią.

Dzieło zaczyna się następującymi wersami:
„Witam cię kartek szelestem,
Tytułem na pierwszej stronie,
witam!”.
Podmiot liryczny zwraca się tutaj do swojego adresata bezpośrednio. Odbiorcą słów książki jest czytelnik, który przyswaja treść utworu. Przenosi się on w magiczny świat, w którym mówi do niego uosobiona lektura. W tym fragmencie widać podekscytowanie, które żywi książka z powodu tego spotkania, zaznacza też, że dzięki swojej zawartości może opowiedzieć człowiekowi określoną historię.
Zacytujmy kolejne dwa wersy utworu:
„Bo po to przecież jestem,
Żebyś mnie ujął w dłonie
I czytał!”.
Końcowe wersy pierwszej strofy nawiązują do poprzednich.
Skoro lektura „wita tytułem” to oznacza, że zachęca do jej przeczytania. Sens tego fragmentu leży więc w tym, aby nakłonić czytelnika do sięgnięcia po książkę.
Druga i trzecia zwrotka brzmią następująco:
„Kiedy jesz obiad – na zdrowie!
Gdy chcesz się bawić – baw się!
Ja ci nie bronię!
Ale gdy chcesz mieć opowieść
O wszystkim, co najciekawsze –
Ja ci się skłonię!
Kiedy ci smutno będzie,
Kiedyś samotny, chory;
Bez przyjaciela –
Ja z tobą pójdę wszędzie,
Poprzez zimowe wieczory,
W kraje wesela.”
Tutaj lektura przedstawia się jako dobry kompan. Mówi odbiorcy, że będzie z nim w czasie, gdy będzie smutny, chory lub samotny. Zapełni mu odczuwalny brak towarzystwa jeśli czytelnik nie ma przyjaciół. Wprowadzi go w ciekawą opowieść jeśli tylko będzie chciał. Za przykład podane są zimowe wieczory. Wszystkim „molom książkowym” kojarzą się one właśnie z lekturą i kubkiem ciepłej herbaty. To moment przyjemnego odetchnięcia po ciężkim dniu w iście bajkowym otoczeniu ( za oknem pada śnieg niby w szklanej kuli).
Warto zaznaczyć, że książka nie chce narzucać się odbiorcy. Mówi o tym, że rozumie inne jego zajęcia i to, że może nie mieć czasu. Chciałaby jednak skusić go na swoje przeczytanie.
Zacytujmy trzecią i czwartą zwrotkę:
„Będziesz wraz ze mną oglądać
Baśnie i cuda, i dziwy
Na końcu świata
Po niebie, po morzach, i lądach

jako te ptaki szczęśliwe

będziemy latać.
Nigdy ci się nie znudzi!

Wędrówki po każdej kartce

Nie są tak straszne.

Przygody innych ludzi.

Są przecież nie mniej warte

Niż twoje własne.”

Książka tłumaczy czytelnikowi jak ciekawa może być przygoda przebyta wraz z nią.
Oprowadzi ona człowieka po zakamarkach świata realnego i magicznych krain. Mówi, że czytanie nie jest straszne, a wręcz przeciwnie – uskrzydla. Dzięki lekturze ludzie mogą przeżyć niesamowite przygody, które są równie cenne jak te w realnym życiu.
Ten fragment ukazuje same zalety czytelnictwa i zachęca przyswajających wiersz do takiego hobby.

Ostatnia strofa brzmi następująco:
„Ja cię bez trudu nauczę

Tego, co przydać się może

Choćby po latach paru.

Ja tobie słowem, jak kluczem,

Cudowny sposób otworzę

pałace czarów.”
Lektura tutaj mówi o swoim dydaktycznym aspekcie.
Dzięki niej czytelnik może nabyć sporą dawkę wiedzy o różnych tematach, która może przydać się mu w przyszłości. Jest to więc przyjemny sposób nauki. Książka mówi także o tym, że przyczyni się do rozwoju wyobraźni u czytelnika.

Utwór po przeczytaniu przez młodych ludzi może zachęcić ich do czytelnictwa. Jest to przyjemne i rozwijające hobby. Na pewno we współczesnych czasach wiele nastolatków unika przyswajania lektur na rzecz gier komputerowych i filmów. Warto jednak nie zapominać o tym pasjonującym zajęciu, książki bowiem niosą za sobą wiele wartości, a każdą z nich możemy nabyć czytając je. To jak odbierzemy więc autoreklamę lektury w tym wierszu należy tylko do nas.

Wiersz napisany jest prostym i zrozumiałym językiem. Podmiotem lirycznym jest książka, a odbiorą czytelnik. Utwór jest zbudowany z sześciu strof. Każda z nich ma wersy różnej długości. W dziele występują rymy dokładne i niedokładne.

Sprawdź również:

• Wędrówką życie jest człowieka – Edward Stachura – Analiza i interpretacja
• Nic dwa razy – Wisława Szymborska – Analiza i interpretacja
• Straszno – Stanisław Grochowiak – Analiza i interpretacja
• Miłość (1) – Maria Pawlikowska-Jasnorzewska – Analiza i interpretacja
• Pamiętajcie o ogrodach – Jonasz Kofta – Analiza i interpretacja
• List do ludożerców – Tadeusz Różewicz – Analiza i interpretacja
• Fortepian Szopena – Cyprian Kamil Norwid – Analiza i interpretacja
• Ocalony – Tadeusz Różewicz – Analiza i interpretacja
• Moja piosnka (II) – Cyprian Kamil Norwid – Analiza i interpretacja
• Niepewność – Adam Mickiewicz – Analiza i interpretacja

Dodaj komentarz jako pierwszy!