Las – Jerzy Harasymowicz – Analiza i interpretacja

Kilka słów o autorze

Jerzy Tadeusz Harasymowicz urodził się 24 lipca 1933 roku w Puławach. Był on polskim poetą.
Jego debiut na scenie artystycznej miał miejsce w „Echu Tygodnia” 1 sierpnia 1953 roku. W jego twórczości wydano aż pięćdziesiąt dziewięć książek, które zawierały jego wiersze.
Zasłynął także jako twórca grup poetyckich. Artysta był jednym z przedstawicieli Pokolenia ’56.
Warto wspomnieć, że za życia otrzymał wiele nagród literackich. Tak możemy podać za przykład:
Nagrodę im. Stanisława Piętaka, Nagrodę Fundacji im. Kościelskich, Nagrodę państwową II stopnia, Nagrodę I stopnia Ministra Kultury i Sztuki.
Jerzy Harasymowicz zmarł 21 sierpnia 1999 roku w Krakowie. Jego wola głosiła to, aby po śmierci skremować jego zwłoki i rozsypać je nad Bieszczadami. Tak też się stało.

Analiza i interpretacja utworu

To opracowanie traktuje o dziele poety pod tytułem „Las”. Odnosi się ono do tematyki przyrody, ale za nią możemy zauważyć nawiązanie do natury ludzkiej. Wiersz zatem ma wiele sposobów interpretacji.

Utwór rozpoczynają następujące dwie strofy:

„Trujące grzyby
za wszelką cenę
chcą być zebrane

Zielona bylina
kraje ręce
jak brzytwa”.

Ten fragment wprowadza czytelnika w treść wiersza. Z pozoru dotyczy ona zagrożenia czyhającego w lesie na ludzi, którzy się do niego udadzą. Wskazuje na to uosobienie trujących grzybów, które chcą być zebrane, a także wspomnienie o tym, że nie raz rośliny mogą być bardziej niebezpieczne niż nam się wydaje. Tutaj podmiot liryczny wspomniał o tym, że bylina jest na tyle ostra, że doprowadza do ran na rękach. Spójrzmy jednak z drugiej strony na świat przedstawiony w utworze. Jeśli las porównamy do codziennego otoczenia ludzi, również wyciągniemy z tego toku interpretacji wiele wniosków.
Bowiem grzyby mogą być fałszywymi osobami, które czyhają na to, aby zbliżyć się do nas i wykorzystać taki fakt do własnych, bliżej nieokreślonych celów. Z pewnością ich obłuda nie jest widoczna dla wszystkich i na tym właśnie korzystają. Za przykład można podać tzw. wampiry energetyczne lub zachowanie niezdrowej konkurencji w pracy.
Kolejne nawiązanie do ludzkiego świata stanowi też druga strofa.
Zielona bylina będzie się nam kojarzyć z osobą cichą, niegroźną. Zupełnie jak kolorowe, wieloletnie kwiaty. Jednak jeśli ona potrafi być ostra i zranić, tak i z pozoru spokojny człowiek może sprawić nam wiele bólu. Powiedzenie „Cicha woda brzegi rwie” odnosi się do tego przykładu idealnie