Lasem – Krzysztof Kamil Baczyński – Analiza i interpretacja

W poniższej pracy pragnę przybliżyć sylwetkę jednego z najbardziej znanych poetów pokolenia Kolumbów, Krzysztofa Kamila Baczyńskiego oraz zinterpretować wiersz jego autorstwa pod tytułem „Lasem”.
Krzysztof Kamil Baczyński herbu Sas urodził się 22 stycznia 1921 roku w Warszawie natomiast zmarł w tym samym mieście 4 sierpnia 1944 roku. Jego ojciec był działaczem Polskiej Partii Socjalistycznej, żołnierzem Legionów Polskich, zaś matka Stefania z domu Zieleńczyk wybitnym pedagogiem, autorką podręczników szkolnych. Pierwsze lata swojego życia poeta spędził na ulicy Bagatela 10. Już od najmłodszych lat problemy zdrowotne dawały mu się we znaki. Miał problemy z sercem, lekarze także podejrzewali, że może mieć skłonności do zachorowania na gruźlicę. Być może z tego powodu Krzysztof Kamil próbował odnaleźć spokój ducha w literaturze. Od najmłodszych lat dosłownie pochłaniał książki. Szczególnym sentymentem darzył „Ferdydurke” Gombrowicza. Był harcerzem 23 Warszawskiej Drużyny Harcerskiej „Pomarańczarnia” a w trakcie uczęszczania do gimnazjum zapisał się do Związku Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej „Spartakus”. Jego plany życiowe obejmujące studia na Akademii Sztuk plastycznych przerwał niestety wybuch II wojny światowej. Mimo swojego żydowskiego pochodzenia zaryzykował i pozostał wraz ze swoją mamą po aryjskiej stronie. Wojna nie przeszkodziła mu w znalezieniu miłości. Dnia 3 czerwca 1942 roku poślubił Barbarę Drapczyńską. Od roku 1942 studiował polonistykę na tajnym Uniwersytecie Warszawskim. Starał się zarobić na tyle pieniędzy, aby jego rodzinie niczego nie brakowało. Imał się wielu prac: malował szyldy, pracował u węglarza oraz wstawiał szyby w ramy okienne. Jednak w pewnym momencie postanowił porzucić dotychczasowe zajęcia i przyłączyć się do konspiracji. Również w tym czasie starał się bardziej skupić na swojej poezji. W trakcie wybuchu powstania warszawskiego przebywał w okolicy placu Teatralnego w Warszawie. Przyłączył się do oddziału, którego dowódcą był ppor. Leszek Kossowski. Niestety dnia 4 sierpnia 1944 roku został śmiertelnie postrzelony przez strzelca wyborowego, który oddał prawdopodobnie z wnętrza Teatru Wielkiego.
Dnia 24 sierpnia 1944 roku żonę Krzysztofa Kamila trafił w głowę odłamek szkła. Zmarła z powodu tego urazu 1 września 1944 roku. Wraz ze swoim mężem została pochowana na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.
Wiersz „Lasem” nawiązuje do działania Polskiego Państwa Podziemnego. Wskazuje on w jak trudnych czasach żył poeta. Niezwykle męczącym musiało być nieustanne ukrywanie się, uciekanie przed wrogiem. W wierszu pokazany jest ogromny strach, który zrównuje człowieka z dzikim zwierzęciem.
Działanie w podziemiu wiązało się z ogromnym ryzykiem i wielkim poświęceniem. Człowiek musiał odrzucić całe normalne, znane dotąd mu życie i starać się przetrwać podszywając się pod kogoś innego.
W tekście wiersza pojawia się niezwykle emocjonujący fragment:
„ Patrzę wam prosto w oczy, a krok mój jest wiekiem.
Gdzie las się kończy nagle fioletowym ostem –
Myśliwy z psem, który też był kiedyś człowiekiem”.
Widzimy tutaj nawiązanie do okupanta. To właśnie Niemiec jest utożsamiany z myśliwym, którego zadaniem jest wytropienie i zabicie każdego, kto będzie próbował bronić swojej ojczyzny. Jednak dużo bardziej przejmującym nawiązaniem jest pies, którego myśliwy prowadzi na smyczy. Jest to bowiem Polak, który kiedyś miłował swoją ojczyznę, lecz teraz ją zdradził i przyłączył się do okupanta.
Wiersz „Latem” jest jednym z najważniejszych w dorobku Krzysztofa Kamila Baczyńskiego. Został on napisany na początku wojny, w listopadzie 1940 roku. Prawdopodobnie poeta miał dopiero niewielkie doświadczenie w konspiracji i w ten sposób próbował oswoić swój lęk, który na pewno musiał odczuwać.
Utwór ten należy do liryki bezpośredniej, gdyż podmiot liryczny ujawnia swoją obecność.
Nie ma w nim podziału na strofy, złożony jest z ośmiu wersów i napisany trzynastozgłoskowcem. Rymy, które się w nim pojawiają to rymy krzyżowe.
W wierszu możemy wskazać metafory („żyłem rybą przed potopem”), personifikacje („jestem dziś wilkiem kochającym kwiaty”), epitety („zapach ostry”), pytania retoryczne („Jakże płyną te sosny?”).
Uważam, że wiersz ten pokazuje niezwykłą odwagę i hart ducha tego młodego człowieka. Bardzo przykrym jest fakt, że musiał stracić swoje życie w tak zatrważających okolicznościach. Jednak na szczęście pamięć o nim żyje nadal dzięki jego utworom.

Sprawdź również:

• Wędrówką życie jest człowieka – Edward Stachura – Analiza i interpretacja
• Nic dwa razy – Wisława Szymborska – Analiza i interpretacja
• Straszno – Stanisław Grochowiak – Analiza i interpretacja
• Miłość (1) – Maria Pawlikowska-Jasnorzewska – Analiza i interpretacja
• Pamiętajcie o ogrodach – Jonasz Kofta – Analiza i interpretacja
• List do ludożerców – Tadeusz Różewicz – Analiza i interpretacja
• Fortepian Szopena – Cyprian Kamil Norwid – Analiza i interpretacja
• Ocalony – Tadeusz Różewicz – Analiza i interpretacja
• Moja piosnka (II) – Cyprian Kamil Norwid – Analiza i interpretacja
• Niepewność – Adam Mickiewicz – Analiza i interpretacja

Dodaj komentarz jako pierwszy!