Lato malowane – Józef Grzegorz Ratajczak – Analiza i interpretacja

Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij Player materiału wideo na temat: Lato malowane – Józef Grzegorz Ratajczak – Analiza i interpretacja, kliknij aby zobaczyć materiał i ucz się szybciej!
Opiekun merytoryczny: Marek Lepczak
Czytaj więcej

Kilka słów o autorze

Józef Grzegorz Ratajczak urodził się 29.02.1932 r. w Poznaniu, a zmarł 24.05.1999 r. Był poetą oraz prozaikiem. Studiował filologię polską na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Stworzył wiele tomików poetyckich. Pierwszemu, wydanemu w 1957 roku, nadał tytuł „Niepogody”. Grób autora znajduje się na Cmentarzu Miłostowo w Poznaniu. Jego twórczość jest omawiana na lekcjach języka polskiego.

Analiza i interpretacja utworu

Ten tekst traktuje o dziele Józefa Ratajczaka pod tytułem „Lato malowane”. Jest on krótką opowieścią o małym chłopcu, który najwidoczniej ma już dość zimy, która panuje w otaczającym go świecie, dlatego decyduje się go zmienić.
Już od początku utworu maluch mówi w pierwszej osobie.
Dowiadujemy się o tym w tej części:
„Gdy zadymka
w polu gna,
namaluję”.
Ten krótki fragment doskonale ukazuje jak zdeterminowany do działania jest chłopiec. Postanawia bez zawahania sięgnąć po farby i kartkę. Znudzony pogodą jaką widzi z okna, będąc w domu, planuje zmienić ją na swoim obrazie. Pobudzi moc wyobraźni tak, aby świat nabrał barw. Dzięki dalszej części wiersza możemy wymienić co zaplanował stworzyć w swoim dziele malec. Fragment brzmi następująco:
„słońce, sad
owocowe drzewa w kwiatach,
łan zielony pełen światła,
a na tej największej kartce-
biało kwitnące akacje”.
Ta część utworu jednoznacznie wskazuje na to, że chłopcu marzy się wakacyjna, radosna pora. Chciałby, aby śnieżycę zastąpiły jasne, dające przyjemne ciepło promyki słoneczne. Dzięki swojej wyobraźni chce ukazać też jak pięknie kwitną drzewa, dające smakowite owoce. Marzą mu się także akacje, które istotnie olśniewają w czasie, gdy pokrywają je białe kwiaty. Dzięki takiemu wymienianiu jako czytelnicy możemy przenieść się z malcem w tę barwną rzeczywistość. Wspomniane w wierszu cuda przyrody są powszechnie kojarzone z momentem, w którym świat zaczyna znów nabierać życia po zimowej stagnacji.
Wersy, które kończą utwór Józefa Ratajczaka brzmią następując

Sprawdź również:

Dodaj komentarz jako pierwszy!