Miłość (2) – Maria Pawlikowska-Jasnorzewska – Analiza i interpretacja

Krótka notatka pełna wartościowych informacji na temat wspaniałej Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej: jest z miejscowości o nazwie Kossaków, urodziła się 24 listopada 1891 roku w Krakowie, a zmarła 9 lipca 1945 roku w Manchesterze. Była z zawodu poetką i dramatopisarką.
Jest nazywana poetką miłości, ponieważ ukazywała ją w nowym i interesującym świetle. W jej wierszach widoczna jest atmosfera realiów i codzienności. W pierwszych latach jej twórczości, wiersze, które pisała były pełne jasnej, radosnej i żartobliwej tonacji. ,, Cisza leśna” była początkiem jej fascynacji zjawiskami przemijania, starości, śmierci i tym podobnych. Po wybuchu wojny poezja jej stała się wyrazem uczuć antywojennych, katastroficznych i niepokojących przewidywań oraz tęsknoty za krajem, rodziną, wszystkim, co bliskie. Niestety jednak wiersze z tego okresu nie są uważane za tak udane jak wcześniejsze.

Wiersz opowiadający o umierającej miłości został napisany w dwóch strofach. Dwójkę ludzi łączy powtarzane w ostatnim wersie wyrażenie „sam mówiłeś przeszłego roku…”. Słowa te przypominają o przeszłości, ale w wierszu najistotniejsza jest teraźniejszość. On myśli, rozgląda się i obserwuje świat oraz smuci się. Ona nie umie zrozumieć jak ta miłość, która miała nigdy się nie skończyć, nagle się skończyła. Miała trwać wiecznie, a w rzeczywistości zniknęła nieoczekiwanie. Ona nadal go kocha, nie jest to jednak odwzajemnione uczucie.
Myślę, że to, co przedstawiła w swoim wierszu Maria Pawlikowska- Jasnorzewska, jest odzwierciedleniem dość c