Miłość – Czesław Miłosz – Analiza i interpretacja

Kilka istotnych i interesujących faktów o Miłoszu Czesławie:
Był on z zawodu poetą, prozaikiem, eseistą oraz tłumaczem. Przez jego życie przewinęło się wiele osiągnięć. Został między innymi laureatem nagrody Nobla w 1980 roku i posiadaczem wielu innych prestiżowych nagród literackich. Został honorowym obywatelem Litwy i miasta Krakowa. Urodził się 30 czerwca 1911 roku w Szetejniach na Litwie, a zmarł 14 sierpnia 2004 w Krakowie.
Przykłady jego niezwykłej oraz niesamowitej twórczości, która zachwyciła wiele osób:
– ,,Poemat o czasie zastygłym”,
– ,,Trzy zimy”,
– ,,Ocalenie”,
– ,,Zniewolony umysł”,
– ,,Światło dzienne”,
– ,,Traktat poetycki”,
– ,,Rodzinna Europa”
– ,,Król Popiel i inne wiersze”,
– ,,Widzenia nad zatoką San Francisco”,
– ,,Miasto bez imienia”.

Miłosz Czesław napisał między innymi wiersz pod tytułem ,, Miłość”. Autor szuka w nim odpowiedzi na nurtujące go pytanie, co to znaczy miłość.
Wiersz liczy dwie strofy:
– w pierwszej, dłuższej podmiot liryczny próbuje odpowiedzieć na zadane przez siebie samego pytanie. W ostateczności dochodzi do wniosku, że kochać to ,,popatrzeć na siebie” w inny sposób niż dotychczas. Uważa, iż trzeba spojrzeć na siebie jak na cząstkę świata, cytując: ,, jedną z rzeczy wielu”. Sądzi, że każdy kto tak zrobi stanie się przyjacielem wszystkiego, co go otacza, czyli na przykład ludzi, zwierząt, ponieważ osoba zakochana emanuje tą miłością na wszystkie strony i sprawia, iż świat staje się lepszy i piękniejszy, a więc każdy na kogo mamy wpływ automatycznie również zaczyna się zmieniać.
– w drugiej, krótszej zwrotce, autor próbuje przekonać odbiorcę, że każdy, kogo przepełnia to szczególne uczucie jakim jest miłość, zaczyna czuć potrzebę służenia światu. Chce być po prostu przydatny, użyteczny i pomocny, gdyż pragnie poczuć jeszcze silniejszą więź ze światem. To, co zrobi dla innych, sprawia, że sam staje się szczęśliwszy, ponieważ wie, iż jest cząstką świata. Świata, dla którego się poświęcił i sprawił, że stał się lepszy.

Budowa wiersza:
wiersz jest zbudowany z dwóch strof- pierwsza ma sześć wersów, zaś druga posiada jedynie cztery. Występują rymy przeplatane żeńskie, niedokładne (przykładem mogą być wyrazy: siebie- nie wie, łunie- rozumie) oraz dokładne (między innymi: wielu- przyjacielu i rzeczy- leczy).
Podmiot liryczny nie jest w wierszu wyraźnie określony (nie ujawnia się), jednakże można przypuszczać, iż jest to człowiek, który właśnie się zakochał i dlatego stara się zdefiniować pojęcie słowa „miłość”.
Miłość zmienia wszystko wokoło- nie tylko osobę, która kocha, ale także tę, która jest kochana. Ludzie, którzy są otwarci na innych, również ulegną wpływowi kogoś, kto jest zakochany i zaczną się zmieniać na lepsze. Nigdy nie wiadomo czy miłość czemuś w ogóle służy. Czasami zdarza się tak, że nie jest potrzebna. Najważniejsze jednak, że jest. Naprawdę wystarczy jedynie kochać innych, ponieważ jest to niesamowite. Na tym właśnie polega piękno tego uczucia.
Sądzę, że ludzie nie zmieniają się ot tak. Za każdym razem, gdy o tym myślę, dochodzę do tego samego wniosku. Brzmi on następująco:
każdy chce być doceniany, lubiany i kochany. Taka jest ludzka natura. Pragniemy, by ludzie, których napotkamy na swojej drodze nas uwielbiali. Nikt nie lubi krytyki czy szczerej, ale nieprzyjemnej prawdy. Wiele osób nawet się jej boi. Lgniemy do osób, które przez większość czasu nas chwalą. Każdy cieszy się, gdy osoba, na której nam zależy nas lubi. Miłość jest skomplikowanym uczuciem, jednak jeśli nie kierujemy się rozumem, tylko sercem wszystko staje się prostsze i łatwiejsze. Serce wskazuje nam właściwy kierunek, gdyż ono nie kieruje się logiką.

Podsumowując:
aby przeżyć swoje życie dobrze, wystarczy kochać i czuć. Najważniejsze to kierować się sercem, ponieważ ono widzi nawet to, czego oczy nie potrafią dostrzec.
O tym jest wiersz ,, Miłość” Miłosza Czesława, w którym jest zawarta dokładna definicja tego uczucia. Jedynie miłość może sprawić, iż na ludzkiej twarzy niespodziewanie, w ułamku sekundy ukazuje się szeroki uśmiech.

Sprawdź również:

• Wędrówką życie jest człowieka – Edward Stachura – Analiza i interpretacja
• Nic dwa razy – Wisława Szymborska – Analiza i interpretacja
• Straszno – Stanisław Grochowiak – Analiza i interpretacja
• Miłość (1) – Maria Pawlikowska-Jasnorzewska – Analiza i interpretacja
• Pamiętajcie o ogrodach – Jonasz Kofta – Analiza i interpretacja
• List do ludożerców – Tadeusz Różewicz – Analiza i interpretacja
• Fortepian Szopena – Cyprian Kamil Norwid – Analiza i interpretacja
• Ocalony – Tadeusz Różewicz – Analiza i interpretacja
• Moja piosnka (II) – Cyprian Kamil Norwid – Analiza i interpretacja
• Niepewność – Adam Mickiewicz – Analiza i interpretacja

Dodaj komentarz jako pierwszy!