Moja tajemnica – Danuta Wawiłow – Analiza i interpretacja
Zamień czytanie na oglądanie!
i ucz się szybciej!
W 1980 roku na łamach „Płomyczka” opublikowany został wiersz Danuty Wawiłow, który pierwotnie nosił tytuł „Chciałabym być sową”, ale współcześnie funkcjonuje jako „Moja tajemnica”. Dlaczego wybrano akurat sowę? Może to pokłosie fascynacji jej trybem życia. Poza tym sowa jest obecna w literaturze od wieków. Jest alegorią mądrości. Dodatkowo kojarzy się z magią i tajemniczością. A może wiersz ten jest zachętą do tego, aby każdy miał odwagę marzyć, nawet jeśli te marzenia wymykają się logicznemu myśleniu?W literaturze jest wiele postaci, których pierwowzorów doszukać się możemy w otaczającej nas przyrodzie. Zwierzęta zyskują na potrzeby literatury cechy ludzkie (antropomorfizacja). Inaczej jest w wierszu Wawiłow. To człowiek – podmiot liryczny – chętnie wyzbyłby się ludzkiej natury i wszedłby w skórę ptaka. Choćby na chwilę.Sowy – ptaki nocy – są charakterystyczne, silne, mądre i fascynujące. Już u Ezopa doszukamy się motywu sowy. Chętnie przedstawiają ją też inni autorzy bajek. Nie inaczej jest u Ignacego Krasickiego, rodzimego bajkopisarza. Moda na sowy nie ustaje. Każdy zapewne zna sowę pochodzącą ze Stumilowego Lasu. To do niej Kubuś Puchatek, bohater znanej powieści A. A. Milne’a, przychodził po radę. Te bajkowe są przede wszystkim mądre, ale sowom przypisuje się także cechy negatywne – ptak ten budzi strach i wywołuje niepokój, zapowiada nieszczęście. Jednak takich skojarzeń w wierszu Wawiłow brakuje. Podmiot liryczny nie kryje, że sowa jest obiektem jego fascynacji – do tego stopnia, że zwierza się jej ze swojego najskrytszego marzenia: „Chciałabym być sową, / chciałabym być sową (…)”. Z jego treści wynika, że osobą mówiącą jest kobietą (forma żeńska czasownika w trybie przypuszczającym). Dlaczego ten wers został powtórzony? Prawdopodobnie dlatego, że na spełnieniu tego marzenia szczególnie jej zależy. Marzenie o byciu nocnym ptakiem powtarzane jest niczym zaklęcie. Następnie osoba mówiąca wylicza to, co sprawia, że sowy są wyjątkowe. W ruch poszły epitety: „żółte oczy”, „miękkie skrzydła”, „okrągła głowa”.Pierwsza strofa przypomina budową wypowiedź argumentacyjną. Na początek teza (jak dobrze by było, gdyby marzenie o byciu sową się ziściło), potem argumenty (to piękny, majestatyczny ptak, który wyróżnia si�
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!Sprawdź również:
- Wędrówką życie jest człowieka – Edward Stachura – Analiza i interpretacja
- Nic dwa razy – Wisława Szymborska – Analiza i interpretacja
- Straszno – Stanisław Grochowiak – Analiza i interpretacja
- Miłość (1) – Maria Pawlikowska-Jasnorzewska – Analiza i interpretacja
- Pamiętajcie o ogrodach – Jonasz Kofta – Analiza i interpretacja
- List do ludożerców – Tadeusz Różewicz – Analiza i interpretacja
- Fortepian Szopena – Cyprian Kamil Norwid – Analiza i interpretacja
- Ocalony – Tadeusz Różewicz – Analiza i interpretacja
- Moja piosnka (II) – Cyprian Kamil Norwid – Analiza i interpretacja
- Niepewność – Adam Mickiewicz – Analiza i interpretacja
Dodaj komentarz jako pierwszy!