O poecie i biedronce – Wanda Chotomska – Analiza i interpretacja

Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij Player materiału wideo na temat: O poecie i biedronce – Wanda Chotomska – Analiza i interpretacja, kliknij aby zobaczyć materiał i ucz się szybciej!
Opiekun merytoryczny: Marek Lepczak
Czytaj więcej

Kilka słów o autorce

Wanda Maria Chotomska urodziła się 26 października 1929 roku w Warszawie. Było to w rodzinnym mieszkaniu w kamienicy przy ul. Wroniej 2 w stolicy. Zmarła natomiast w tym samym mieście 2 sierpnia 2017 roku. Studiowała na Akademii Nauk Politycznych w Warszawie. Jej debiut literacki datuje się na 1949 rok. Odbył się on na łamach tygodnika „Świat Młodych”. Wanda Chotomska była wybitną polską pisarką. Jej twórczość była skierowana w stronę dzieci i młodzieży. Znana jest także jako twórczyni cyklu telewizyjnego pod tytułem „Jacek i Agatka”. Emitowano go w telewizji od 1962 do 1973 roku. Była również członkinią Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. W 1969 roku została laureatką Orderu Uśmiechu. Jej twórczość jest powszechnie omawiana w szkołach na lekcjach języka polskiego. Imieniem Wandy Chotomskiej mianowano wiele szkół i przedszkoli np. w Kiełczowie.

Analiza i interpretacja utworu

Wiersz pod tytułem „O poecie i biedronce” autorstwa Wandy Chotomskiej opowiada o tytułowym artyście.
Już w pierwszym wersie poetka nawiązuje do owego twórcy. Blady mężczyzna tworząc swoje dzieła używał zapełnionych po brzegi szuflad. Miał w nich schowane bowiem znaki interpunkcyjne potrzebne do pisania wierszy.
Cytując fragment pierwszej strofy utworu:
„w pierwszej – przecinki, w drugiej – nawiasy,
w trzeciej – średniki, w czwartej – myślniki,
w piątej – dwukropki i wykrzykniki,
znaki pytania, kropek pół kilo
i cudzysłowów niemałą ilość.”
Tak więc prezentowały się zacne zapasy artysty.
W drugiej i trzeciej zwrotce podmiot liryczny wspomina o porządku jaki panował w szufladach.
Dzięki temu poeta układał zacne i ułożone wiersze. Takie właśnie najlepiej się czyta, co docenia sama autorka.

Cytując fragment:
„Tutaj ! dał dla okrasy,
tam jakieś słowo ujął w ( ),
nagłym , przecinał zdania
lub stawiał po nich ?

Ponieważ myślał, pisząc wierszyki,
często do wierszy wstawiał – –,
czasem „”, czasem :
i nie żałował na końcu …”.

Artystka zaz

Sprawdź również:

Dodaj komentarz jako pierwszy!