Ocalony – Tadeusz Różewicz – Analiza i interpretacja
Zamień czytanie na oglądanie!
Wiersz Tadeusza Różewicza pt. „Ocalony” jest jednym z najbardziej znanych i wstrząsających wierszy poety. Utwór ten powstał pod wpływem doświadczeń autora, który w trakcie II wojny światowej był świadkiem dramatycznych wydarzeń. Wiersz jest przykładem liryki bezpośredniej. Utwór „Ocalony” jest zbudowany z siedmiu zwrotek różnej długości. To wiersz biały, czyli niezawierający rymów. Pierwsza i ostatnia zwrotka brzmią tak samo – możemy powiedzieć, że mamy do czynienia z klamrą kompozycyjną. W wierszu znajdują się refleksje związane z wojną i jej konsekwencjami.Tytuł „Ocalony” odnosi się bezpośrednio do podmiotu lirycznego, który przeżył zagładę. Mówi o wojnie jak o koszmarze, bo z jej powodu utracił wiarę w różne wartości – w prawdę i w cnotę. Utracił tez zdolność odróżniania dobra od zła. Podmiot liryczny prowadzi monolog, który zawiera jego przemyślenia, emocje i doświadczenia. W pierwszej strofie podmiot liryczny przedstawia się. Możemy się domyślić, że jest on z pokolenia Kolumbów. Uświadamia sobie, co przeżył, jak ważnym w jego życiu jest fakt ocalenia. Podkreśla, iż jest bardzo młodym człowiekiem, który przeżył „rzeź” – w ten sposób chce uświadomić innym, co przeżył. Porównuje się do bydła, które – tak jak on – nie ma wpływu na swój los. Podczas wojny ludzie byli mordowani masowo, tak jak bydło. Podmiot liryczny zestawia człowieka ze zwierzęciem, by wykazać, jak bardzo świat uległ zmianie. W kolejnym wersie podmiot liryczny potwierdza swoje wcześniejsze słowa, tłumaczy zachowanie człowieka, który przeżył wojnę. Podstawą do tego są jego własne obserwacje – podkreśla to, że sam widział okropne rzeczy, podkreśla też fakt ocalenia, powtarzając dwa razy: „widziałem” i „ocalałem”. Jest on świadkiem zła, które było wyrządzone podczas wojny – masowego ludobójstwa, upadku religii, kultury i moralności człowieka. Człowiek może zabić i zabija, śmierć s
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!Sprawdź również:
- Wędrówką życie jest człowieka – Edward Stachura – Analiza i interpretacja
- Nic dwa razy – Wisława Szymborska – Analiza i interpretacja
- Straszno – Stanisław Grochowiak – Analiza i interpretacja
- Miłość (1) – Maria Pawlikowska-Jasnorzewska – Analiza i interpretacja
- Pamiętajcie o ogrodach – Jonasz Kofta – Analiza i interpretacja
- List do ludożerców – Tadeusz Różewicz – Analiza i interpretacja
- Fortepian Szopena – Cyprian Kamil Norwid – Analiza i interpretacja
- Ocalony – Tadeusz Różewicz – Analiza i interpretacja
- Moja piosnka (II) – Cyprian Kamil Norwid – Analiza i interpretacja
- Niepewność – Adam Mickiewicz – Analiza i interpretacja
Dodaj komentarz jako pierwszy!