Owieczka i pasterz – Bajki – Ignacy Krasicki – Analiza i interpretacja

Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij Player materiału wideo na temat: Owieczka i pasterz – Bajki – Ignacy Krasicki – Analiza i interpretacja, kliknij aby zobaczyć materiał i ucz się szybciej!
Opiekun merytoryczny: Marek Lepczak
Czytaj więcej

Kilka zdań o autorze

Ignacy Krasicki urodził się w Dubiecku nad Sanem w 1735 roku, a zmarł w 1801 roku w Berlinie. Był prymasem Polski i arcybiskupem gnieźnieńskim, a także biskupem warmińskim. Przede wszystkim jednak jest uznawany za wybitną postać polskiego oświecenia. Nazywa się go często „księciem poetów polskich”. Był świetnym poetą, prozaikiem i publicystą. Zasłynął między innymi z pisania bajek opisujących ludzkie przywary i zachowania w prosty, prześmiewczy sposób.
Są one powszechnie omawiane w szkołach. Jedną z nich jest „Owieczka i pasterz”, o której traktuje ten tekst. Utwór pochodzi z drugiej księgi „Bajek i przypowieści” napisanej przez Ignacego Krasickiego. Powstał w 1830 roku.

Analiza i interpretacja utworu

„Owieczka i pasterz” to prosta, krótka bajka o jasnym przesłaniu. Zrozumiała zarówno dla dzieci, jak i dorosłych. W niej obok spersonifikowanej owcy pojawia się postać niewdzięcznego pasterza. Motyw nadania zwierzętom cech ludzkich jest powszechny w twórczości Ignacego Krasickiego.
Utwór zaczyna się od wprowadzenia, w którym dowiadujemy się, że mężczyzna rozmyśla nad swoimi działaniami strzygąc swoją owcę.
Kontempluje o tym ile musi włożyć pracy w jej utrzymanie, jak wiele robi, żeby jej „dogodzić”. Pasterz nie rozumie tego jak zwierzę może być tak niewdzięczne i nie zauważać jego ogromnego wysiłku i zmęczenia. Oczekuje podziękowań.
W ten czas ku zdziwieniu mężczyzny owca nagle się odzywa. Ironicznie wypowiada słowa wdzięczności, po czym zadaje pasterzowi retoryczne pytanie, cytując:
„Bóg ci za­płać…, a z cze­go te suk­nie?”.
Zwierzę wskazuje na to, że praca mężczyzny włożona w jego utrzymanie jest jak najbardziej równomierna z tym co otrzymuje od owcy. Człowiek wytwarza z jej wełny cenną tkaninę. Z niej z kolei może sobie uszyć ciepłe ubrania na zimę. Pasterz nie docenia więc tego jak wiele wygody zyskuje dzięki zwierzęciu w codziennym życiu. Nie rozumie ile zapewnia mu jego dar. Jest mu przecież komfortowo w wygodnym odzieniu, a żeby uzyskać na nie materiały musi tylko zająć się owcą.<

Sprawdź również:

Dodaj komentarz jako pierwszy!