Pieśń wieczorna – Franciszek Karpiński – Analiza i interpretacja

Kilka słów o autorze
Franciszek Karpiński herbu Korab urodził się 4 października 1741 roku w Hołoskowie koło Otyni, a zmarł 16 września 1825 roku w Chorowszczyźnie koło Wołkowyska. Był synem Andrzeja i Rozalii Karpińskich. Był polskim poetą oświeceniowym, a także tłumaczem, publicystą, pamiętnikarzem, dramatopisarzem, moralistą oraz twórcą nurtu sentymentalnego. Jest autorem wielu znanych dzieł, wśród których warto wymienić utwory: „Laura i Filon”, „Zabawki wierszem i przykłady obyczajne”, a także „Pieśni nabożne”. Z tomu „Pieśni nabożne” pochodzi omawiana w tym tekście „Pieśń wieczorna”. Franciszek Karpiński był doceniany w czasach mu współczesnych. Można go wymienić na przykład jako jednego z uczestników obiadów czwartkowych u króla Stanisława Augusta Poniatowskiego.Grób artysty mieści się na cmentarzu w Łyskowie na terenie Białorusi. Co ciekawe, ma wyjątkowy kształt małej, wiejskiej chatki. Imieniem poety wiele polskich szkół, a jego utwory są omawiane na lekcjach języka polskiego.
Analiza i interpretacja utworu
„Piesń wieczorna” skupia się na miłości człowieka skierowanej do Boga. Ma formę modlitwy, dotyczy zawierzenia się Panu. Wypowiadane słowa wskazują na to, że utwór reprezentuje całe  społeczeństwo wierzących.
Zbiorowy podmiot liryczny rozpoczyna utwór zwróceniem się do Stwórcy o to, aby przyjął do siebie wszystkie trudy, zmartwienia i radości, jakich doznali ludzie w ciągu minionego dnia. Celem ich modlitwy jest podziękowanie Panu za kolejny spędzony spokojnie dzień życia. Wierzący chwalą Boga, mówiąc, że jest prawy. Mówią, że miłość do Niego jest tak silna, że chcą, aby nawet ich sen wychwalał Stwórcę.
Następna strofa ukazuje, jak bezsilni czują się ludzie bez opieki Pana. Ten troszczy się o nich, patrząc na nich dzień i noc, stale czuwając nad ich bezpieczeństwem. Ludzie w każdym zagrożeniu szukają w Nim ratunku i rozwiązania.
Kolejna zwrotka jest bezpośrednią prośbą skierowaną w modlitwie do Boga. Ludzie zwracają się do Stwórcy, którego traktują jako wszechmogącego, silnego oraz sprawiedliwego. Jest On dla nich synonimem mądrości, tym, który sprawując solidnie pieczę nad społeczeństwem, daje mu gwarancję ochrony od wszelkiego zła, z którym wiąże się ciemność nocy. W dalszej części utworu wierzący zapewniają, że w przyszłości, kiedy po śmierci znajdą się blisko Niego, będą śpiewać mu wychwalającą pieśń o jego wszechmocy i potędze.
Piąta strofa jest gorliwą prośbą do Matki Bożej o wstawiennictwo u Syna. Ludzie podczas jej wypowiadania zaznaczają, że są wdzięczni, iż Ona również nad nimi czuwa, dokładnie tak, jak Stwórca, i razem z aniołami chroni ich od życiowych niebezpieczeństw.
Pieśń kończy się podziękowaniem ponownie skierowanym w stronę Pana. Zawiera ono swoistą chęć otrzymania błogosławieństwa Bożego na nadchodzącą noc oraz wieczność, a także nadzieję na zbawienie zaraz po śmierci. To w końcu ono jest najważniejsze dla wierzących w czasie przemierzania życiowej drogi.
Franciszek Karpiński w swoim dziele idealnie ujął intencje osób modlących się do Pana Boga. Sformułował prosty tekst, który może posłużyć jako pieśń – zgodnie z przeznaczeniem – oraz jako pacierz wypowiadany przed snem. Jest on napisany prostym językiem i zrozumiały zarówno dla dzieci, jak i dla dorosłych.W utworze mamy do czynienia z podmiotem zbiorowym. Wskazują na to między innymi formy czasownika w pierwszej osobie liczby mnogiej oraz formy zaimków, np.: „dzię­ku­je­my”, „nami”, „osię­dziem”, „będziem”, „nasz”. Pieśń zbudowana jest z sześciu strof, z których każda ma po cztery wersy. Pojawiają się w niej rymy żeńskie, sąsiadujące i dokładne. To sprawia, że pieśń jest melodyjna, rytmiczna i przyjemna w odczuciu dla czytelnika.Wybrane środki stylistyczne:- apostrofy: „Boże pra­wy”, „Stró­żu i Sę­dzio czło­wie­czy”;

– metafory: „od­wra­caj noc­ne przy­go­dy”;

– przerzutnia;

– epitety: „dzien­ne spra­wy”, „noc­ne przy­go­dy”;

– inwersje.

Sprawdź również:

• Wędrówką życie jest człowieka – Edward Stachura – Analiza i interpretacja
• Nic dwa razy – Wisława Szymborska – Analiza i interpretacja
• Straszno – Stanisław Grochowiak – Analiza i interpretacja
• Miłość (1) – Maria Pawlikowska-Jasnorzewska – Analiza i interpretacja
• Pamiętajcie o ogrodach – Jonasz Kofta – Analiza i interpretacja
• List do ludożerców – Tadeusz Różewicz – Analiza i interpretacja
• Fortepian Szopena – Cyprian Kamil Norwid – Analiza i interpretacja
• Ocalony – Tadeusz Różewicz – Analiza i interpretacja
• Moja piosnka (II) – Cyprian Kamil Norwid – Analiza i interpretacja
• Niepewność – Adam Mickiewicz – Analiza i interpretacja

Dodaj komentarz jako pierwszy!