Prawa i obowiązki – Tadeusz Różewicz – Analiza i interpretacja

Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij Player materiału wideo na temat: Prawa i obowiązki – Tadeusz Różewicz – Analiza i interpretacja, kliknij aby zobaczyć materiał i ucz się szybciej!

Kilka słów o autorze
Tadeusz Różewicz urodził się 9 października 1921 roku w Radomsku, a zmarł 24 kwietnia 2014 roku we Wrocławiu. Był poetą, dramaturgiem, prozaikiem i scenarzystą. Należał do członków Wydziału VI Twórczości Artystycznej Polskiej Akademii Umiejętności. Był jednym z kandydatów do otrzymania Literackiej Nagrody Nobla.
W swojej twórczości poruszał poruszał m.in. wątek jednostki zagubionej w wojennym i powojennym świecie. Inspirację do swoich dzieł czerpał z tego, że był naocznym świadkiem większości zdarzeń, był bowiem zaprzysiężony w AK i nosił pseudonim „Satyr”. Walczył o dobro ojczyzny na terenie powiatów radomszczańskiego, koneckiego, opoczyńskiego, włoszczowskiego oraz częstochowskiego. Jednym z jego dzieł są „Prawa i obowiązki”. Wiersz traktuje o tym, jak zmienia się postrzeganie świata przez człowieka na przestrzeni lat. Ukazano w nim upadek idealizmu na rzecz logiki i prostego myślenia.Analiza i interpretacja utworu
„Prawa i obowiązki” to wiersz omawiający ważne wartości na podstawie interpretacji obrazu. Dzieło, którego dotyczy utwór, jest znane pod tytułem „Pejzaż z upadkiem Ikara”. Stworzył je Pieter Bruegel Starszy. Przedstawia tytułowego Ikara, syna Dedala – mitologicznego wynalazcy. Według źródeł, gdy ojciec chłopaka został uwięziony razem z nim na wyspie, wymyślił, aby stworzyć skrzydła z wosku i ptasich piór. Miały one pomóc mężczyznom w ucieczce z Krety. Ojciec ostrzegł jednak syna, żeby nie wzbijał się zbyt wysoko, bo wosk się stopi. Ikar nie posłuchał, ponieważ chciał zbliżyć się do słonecznych promieni. Lecąc w ich kierunku, stracił skrzydła, a następnie spadł do morza. Właśnie scena tonięcia chłopaka została przedstawiona na obrazie, do którego nawiązuje wiersz.
Znając już historię Dedala i Ikara, możemy rozpocząć analizę wiersza Tadeusza Różewicza.
Rozpoczyna się on nawiązaniem podmiotu lirycznego do dawnych czasów. Mówi on o tym, że niegdyś uważał, że ma prawo i obowiązek upominać postacie z obrazu. Robił to, aby zwróciły uwagę na tragedię odgrywającą się nieopodal nich. Podaje tutaj na początku przykład oracza. Zacytujmy słowa, którymi się do niego zwracał:
„patrz patrz słuchaj przecie
Ikar spada
Ikar tonie syn marzenia
porzuć pług
porzuć ziemię
otwórz oczytam Ikar
tonie”Wypowiedź zachęca do tego, aby rolnik zaniechał pracy i udał się ratować marzyciela. Wiązałoby się to jednak z utratą pieniędzy, a może nawet i pracy – gdyby pracodawca zobaczył, że mężczyzny nie ma tam, gdzie powinien być, natychmiast by go zwolnił. Oracza interesuje więc tylko własne zajęcie, dzięki któremu ma zapewnione pożywienie i dom.
Rolnik nie jest jedynym, do którego przemawiał podmiot liryczny. Kolejną postacią jest pastuch.
Słowa opisujące go brzmią następująco:
„tyłem odwrócony do dramatu
skrzydeł słońca lotu
upadku
mówiłem ślepy”.
Znów widzimy obojętność w stosunku Ik

Sprawdź również:

Dodaj komentarz jako pierwszy!

Ads Blocker Image Powered by Code Help Pro

Wykryto AdBlocka

Wykryto oprogramowanie od blokowania reklam. Aby korzystać z serwisu, prosimy o wyłączenie go.