Rozmowa liryczna – Konstanty Ildefons Gałczyński – Analiza i interpretacja

Wspaniały, niezwykły oraz niesamowity Konstanty Ildefons Gałczyński urodził się dwudziestego trzeciego stycznia 1905 roku w Warszawie, a zmarł szóstego grudnia 1953 również w naszej stolicy. Był polskim poetą. W 1923 roku nastąpił debiut literacki Gałczyńskiego. Związany był z grupą poetycką Kwadryga oraz pismami satyrycznymi i politycznymi stolicy, należał też do bohemy artystycznej. Jego utwory publikowało także pismo społeczno-literackie o nazwie „Tęcza”. Wydawane było w Poznaniu. W 1925 roku Gałczyński związał się z Redutą Juliusza Osterwy. Został również członkiem Towarzystwa Przyjaciół Reduty. Rozpoczął pracę nad powieścią satyryczną Porfirion Osiełek. Było to w 1926. W tym samym roku, jesienią, zaczął pełnić służbę wojskową w podchorążówce, ale po sześciu tygodniach został z niej karnie usunięty. Został zwykłym szeregowcem. Trafił wtedy do jednostki wojskowej w Berezie Kartuskiej. Gałczyński napisał poemat Koniec Świata oraz wiersz Śmierć Braciszka w 1928 roku. Będąc jeszcze żołnierzem, wydrukował dwa napisane w Berezie wiersze: Capstrzyk i Stajnia. Zostały one opublikowane w dzienniku ,,Polska Zbrojna”. Przez pół roku pracował w Polskim Towarzystwie Emigracyjnym.

,, Rozmowa liryczna ” jest to wiersz Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego. ,, Rozmowa liryczna ” należy do gatunku liryki miłosnej.
Wiersz jest rozmową wypełnioną wzajemnymi zapewnieniami o miłości. W utworze brak podziału na strofy, a ponieważ ma on postać dialogu (rozmowy), każda wypowiedź zaczyna się od pauzy. Utwór rozpoczyna prośba jednej z osób, by druga powiedziała, jak ją kocha. Ta druga odpowiada, że kocha i w słońcu, i w świetle świecy, i kiedy widzi ukochaną przygotowującą śniadanie, i kiedy jest deszczowy dzień. Jednym słowem przywołuje sytuacje ze zwykłego, codziennego życia, a w końcu stwierdza, że kocha: wczoraj, dzisiaj, jutro, za dnia i nocą – zawsze. Druga osoba jeszcze zadaje pytania o to, jak jest kochana, za każdym razem otrzymuje satysfakcjonującą odpowiedź. Za podmiot liryczny można uznać mężczyznę – jego wypowiedź wypełnia niemal cały tekst, adresatką wypowiedzi lirycznej jest kobieta, jego ukochana, którą pragnie on zapewnić o wielkiej miłości. Bohaterami sytuacji przedstawionej w wierszu są mężczyzna i kobieta. To zakochani, kobieta wyraźnie prowokuje mężczyznę, by wciąż na nowo wyznawał jej swoje uczucia, a on robi to w sposób poważny, a także zabawny, żartobliwy. Ten wiersz to dialog dwojga zakochanych, pełen zapewnień o miłości, można go potraktować jako bardzo oryginalne wyznanie uczuć. Tekst napisał poeta, można to poznać po bogactwie środków artystycznych i pięknym, poetyckim języku wiersza. Wypowiedź mężczyzny – bohatera lirycznego jest oryginalna, jest pełen inwencji (bardzo pomysłowy) w wyznawaniu uczuć. Właśnie dlatego wiesz nosi tytuł: Rozmowa liryczna.
Budowa wiersza:
jest to wiersz ciągły, a ponieważ ma formę dialogu (rozmowy), każda wypowiedź zaczyna się od pauzy. Poeta podzielił tekst nie tylko na wypowiedzi rozmówców (sygnalizowane pauzami), ale przede wszystkim na wersy, są one nieregularnej długości: od 1 (,, Więc? „) do 12. Rymy są najczęściej niedokładne, żeńskie, parzyste, przylegające o układzie: aa, bb.
Według mnie wiersz Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego pod tytułem ,, Rozmowa liryczna ” jest niesamowity, wspaniały i bardzo wartościowy. Sądzę, że jest w nim ukryta pewna przenośnia. Uważam, iż głównym celem tego wiersza jest zwrócenie uwagi odbiorcy, aby nie zapomniał, że trzeba mówić o swoich uczuciach. Główni bohaterowie- mężczyzna oraz kobieta właśnie tak zrobili, dzięki czemu uniknęli między innymi niezręcznych sytuacji czy kłótni. Każdy prawdziwy związek, który ma szansę przetrwać, musi opierać się na zaufaniu. To kluczowe w miłości. Jeśli para jest ze sobą szczera, nie musi się obawiać, że ich związek szybko się skończy. Miłość to najpiękniejsze uczucie na świecie. Ludzie nie powinni go niszczyć swoją nieroztropnością. Mam nadzieję, że prawdziwa miłość, zawsze i wszędzie, wszystko przezwycięży.

Sprawdź również:

• Wędrówką życie jest człowieka – Edward Stachura – Analiza i interpretacja
• Nic dwa razy – Wisława Szymborska – Analiza i interpretacja
• Straszno – Stanisław Grochowiak – Analiza i interpretacja
• Miłość (1) – Maria Pawlikowska-Jasnorzewska – Analiza i interpretacja
• Pamiętajcie o ogrodach – Jonasz Kofta – Analiza i interpretacja
• List do ludożerców – Tadeusz Różewicz – Analiza i interpretacja
• Fortepian Szopena – Cyprian Kamil Norwid – Analiza i interpretacja
• Ocalony – Tadeusz Różewicz – Analiza i interpretacja
• Moja piosnka (II) – Cyprian Kamil Norwid – Analiza i interpretacja
• Niepewność – Adam Mickiewicz – Analiza i interpretacja

Dodaj komentarz jako pierwszy!