Święta miłości kochanej ojczyzny… – Ignacy Krasicki – Analiza i interpretacja

„Hymn do miłości ojczyzny” – Ignacy Krasicki

Utwór powstał w 1772 roku, według wydarzeń historycznych pomiędzy pierwszym a drugim rozbiorem polski. Utwór zyskał znaczną popularność w XVII i XIX wieku. Był on także przez jakiś czas hymnem uczniów Szkoły Rycerskiej. Współcześnie, utwór ten śpiewany jest podczas przyjmowania kadetów do uczelni wojskowych.
„Hymn do miłości ojczyzny” został wydany w 1774 roku, w czasopiśmie „Zabawy Przyjemne i Pożyteczne”.
Jak sam tytuł wskazuje jest to hymn, czyli uroczysta, a także podniosła pieśń pochwalna. Najczęściej rozpoczynająca się apostrofą, czyli zwrotem do adresata.
Rodzaj liryki jaką posiada „Hymn do miłości ojczyzny” to tak zwana – liryka patriotyczna, czyli posiadająca tematykę związaną z ojczyzną, a także narodem.
Nie da się jednoznacznie wskazać podmiotu lirycznego, poprzez formy czasowników, ponieważ Ignacy Krasicki nie użył osobowej formy czasownika. Na temat osoby mówiącej możemy jedynie wywnioskować tyle, że jest patriotą. Dla tej osoby ojczyzna jest najważniejsza i zrobiłby dla niej wszystko, stawia ją na pierwszym miejscu. Jest człowiekiem, który troszczy się o losy ojczyzny w trudnych czasach.
Z powodu, że, utwór powstał pomiędzy pierwszym a drugim rozbiorem, ludzie mieli mało sił, aby walczyć. Szlachta mimo to była chciwa i rozrzutna. Nie śpieszyła się do walki.
Myślą przewodnią utworu jest miłość do ojczyzny, która jest największą i najważniejszą wartością człowieka.
Utrzymany w utworze patriotyzm pokazywał jak ważna jest ta cecha. Wskazywał co należy poświęcić, aby obronić ojczyznę: „Kształcisz kalectwo przez chwalebne blizny/ Gnieździsz w umyśle rozkoszy prawdziwe”. Blizny nie były czymś negatywnym albo czymś, czego trzeba się wstydzić, a wręcz przeciwnie powinniśmy szczycić się nimi i być dumnymi patriotami, że robimy wszystko, aby ratować naszą ojczyznę. Dzięki temu powinniśmy czuć spełnienie w tak trudnej sytuacji, a także mieć poczucie spełnienia obywatelskiego obowiązku. Powinniśmy być w stanie zrobić wszystko, aby ją ratować: Byle cię można wspomóc, byle wspierać,/Nie żal żyć w nędzy, nie żal i umierać”. Nieważne powinny być dla nas własne dobra materialne, gdy nimi możemy ocalić kraj, w którym żyjemy. Nie powinniśmy się wahać, gdy na szali jest ziemia naszych ojców.

Utwór zawiera liczne środki stylistyczne takie jak:
Powtórzenia (użycie tego samego elementu, aby spowodować cykliczność, a także wprowadzić określony rytm i wzmocnić przekaz) – „byle”, „nie żal”
Epitety (wyraz – najczęściej przymiotnik, określający rzeczownik) – „Umysły poczciwe”, „święta miłości”, „kochanej ojczyzny”, „chwalebne blizny”
Metafory (inaczej przenośnia, to połączenie wyrazów, które w dosłownym tłumaczeniu nie posiada sensu, lecz tworzy się z nich związek frazeologiczny) – „Kształcisz kalectwo przez chwalebne blizny/ Gnieździsz w umyśle rozkoszy prawdziwe”
Oksymorony (epitet sprzeczny, kształtujący się po zestawieniu ze sobą dwóch wyrazów o przeciwstawnych znaczeniach) – „Dla ciebie zjadłe smakują trucizny”
Apostrofa (bezpośredni zwrot do adresata) – „Święta miłości kochanej ojczyzny”
Anafora (rozpoczynanie wersów takimi samymi słowami) – „dla ciebie”

Budowa utworu
Utwór nie posiada podziału na strofy (zwrotki), jest ciągły, czyli stychiczny.
Hymn posiada osiem wersów:
– Dwa pierwsze wersy są apostrofą, i wskazują, że uczucie miłości do ojczyzny czuje tylko pewna grupa osób.
– Wers trzeci oraz czwarty wskazują powiązanie miłości do ojczyzny z cierpieniem, które czeka na człowieka.
– Piąta oraz szósta linijka tekstu ma na celu pokazanie pozytywnych cech jakie kształci w ludziach miłość do ojczyzny i dzięki którym czujemy większe przywiązanie do niej.
– Dwa ostatnie wersy odgrywają rolę deklaracji, oświadczenia jaką podejmuje każdy patriota.
Każda linijka tekstu posiada jedenaście sylab (utwór jest jedenastozgłoskowcem), a po piątej sylabie znajduje się średniówka (utwór jest sylabotoniczny). Posiada on rymy dokładne, nieparzyste, następujące według schematu: abababcc. Rymy w utworze są żeńskie. Wszystkie cechy jakie posiada wskazują na to, że jest to utwór posiadający regularną budowę.

Sprawdź również:

• Wędrówką życie jest człowieka – Edward Stachura – Analiza i interpretacja
• Nic dwa razy – Wisława Szymborska – Analiza i interpretacja
• Straszno – Stanisław Grochowiak – Analiza i interpretacja
• Miłość (1) – Maria Pawlikowska-Jasnorzewska – Analiza i interpretacja
• Pamiętajcie o ogrodach – Jonasz Kofta – Analiza i interpretacja
• List do ludożerców – Tadeusz Różewicz – Analiza i interpretacja
• Fortepian Szopena – Cyprian Kamil Norwid – Analiza i interpretacja
• Ocalony – Tadeusz Różewicz – Analiza i interpretacja
• Moja piosnka (II) – Cyprian Kamil Norwid – Analiza i interpretacja
• Niepewność – Adam Mickiewicz – Analiza i interpretacja

Dodaj komentarz jako pierwszy!