Wiersz o zmarnowanym czasie – Stanisław Grabowski – Analiza i interpretacja
Zamień czytanie na oglądanie!
i ucz się szybciej!
– Stanisław Grabowski urodził się 17 maja 1946 w Nowym Mieście Lubawskim, a zmarł 30 września 2020 w Warszawie. Był z zawodu pisarzem, autorem książek dla dzieci, dokumentalistą i recenzentem.
– W 1964 roku zdał maturę w XVI Liceum Ogólnokształcącym w Nowym Mieście Lubawskim. Został absolwentem Uniwersytetu Warszawskiego i 2-letniego Podyplomowego Studium Dziennikarstwa i Edytorstwa UW.
– W 1962 r. opublikował swój pierwszy wiersz w „Tygodniku Morskim”. W latach 1962–1969 jego utwory literackie drukowały między innymi „Głos Olsztyński”, „Zielony Sztandar”, i „Współczesność”.
– Pracował jako dziennikarz telewizyjny, reżyser-dokumentalista i scenarzysta w przedziale lat 1980–1994. Jest autorem około stu filmów dokumentalnych i programów telewizyjnych.
– Otrzymał za swoją niezwykłą twórczość ogromną liczbę nagród i wyróżnień, w tym także Srebrny Krzyż Zasługi.
– „Mama, tata, brat i ja” był jego debiutem książkowym. Został opublikowany w 1980 roku w „Naszej Księgarni”. Jego kolejne książki poetyckie i prozatorskie dla dzieci zostały wydane przez to samo wydawnictwo.
– Współpracował z wydawnictwem „Nasza Księgarnia” jako recenzent wewnętrzny.
– Wydał około czterdziestu książek prozatorskich i poetyckich. Był laureatem konkursów dramaturgicznych, znawcą życia i twórczości ks. Jana Twardowskiego. Napisał o nim wiele artykułów i książek.
– Po ciężkiej chorobie sercowej, zmarł. Gdy umarł, opłakiwała go żona, dwoje dzieci i dwoje wnuków. Urna z prochami Stanisława Grabowskiego została złożona 8 października 2020 w jego grobie rodzinnym na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie.
Wiersz Stanisława Grabowskiego pod tytułem „Wiersz o zmarnowanym czasie” jest liryką sytuacyjną. Głównym tematem wiersza jest świat dziecka. Wiersz liczy dziewięć strof:
w pierwszej mamy informację, że bohater i podmiot liryczny wiersza – chłopiec – wrócił wieczorem do domu po całym dniu spędzonym na podwórku. Jest umorusany, brudny, na rękawie ma dziurę, ale jest zachwycony, szczęśliwy. Nie może zrozumie�
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!Sprawdź również:
- Wędrówką życie jest człowieka – Edward Stachura – Analiza i interpretacja
- Nic dwa razy – Wisława Szymborska – Analiza i interpretacja
- Straszno – Stanisław Grochowiak – Analiza i interpretacja
- Miłość (1) – Maria Pawlikowska-Jasnorzewska – Analiza i interpretacja
- Pamiętajcie o ogrodach – Jonasz Kofta – Analiza i interpretacja
- List do ludożerców – Tadeusz Różewicz – Analiza i interpretacja
- Fortepian Szopena – Cyprian Kamil Norwid – Analiza i interpretacja
- Ocalony – Tadeusz Różewicz – Analiza i interpretacja
- Moja piosnka (II) – Cyprian Kamil Norwid – Analiza i interpretacja
- Niepewność – Adam Mickiewicz – Analiza i interpretacja
Dodaj komentarz jako pierwszy!