Zaczarowana dorożka – Konstanty Ildefons Gałczyński – Analiza i interpretacja

Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij Player materiału wideo na temat: Zaczarowana dorożka – Konstanty Ildefons Gałczyński – Analiza i interpretacja, kliknij aby zobaczyć materiał i ucz się szybciej!
Opiekun merytoryczny: Marek Lepczak
Czytaj więcej

Autorem wiersza jest Konstanty Ildefons Gałczyński. Urodził się w Warszawie w 1905 roku, zmarł 6 grudnia 1953 w Warszawie. Przyjął pseudonim „Karakuliambro”. Był synem Konstantego i Wandy Cecylii z Łopuszyńskich. Polski poeta, który wyrastał na poezji dwudziestolecia międzywojennego, nurtu klasycyzującego i awangardy. Znany z serii dowcipów i humoresek przedstawionych w utworze Teatrzyk Zielona Gęś
Twórczość Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego była wykorzystywana w kabaretach takich jak Kabaret Olgi Lipińskiej, Kabaret Potem i Barszcz z krokietem, a także przez twórców muzyki popularnej. Na podstawie jego wiersza Ukochany kraj powstał musical w teatrze muzycznym Studio Buffo, którego reżyserem był Janusz Józefowicz. Jego twórczość możemy usłyszeć w piosenkach na przykład Ballada o dwóch siostrach, Kołysanka, Oddalić od zapomnienia, a także w filmie Zmiennicy.

Geneza
Zaczarowana dorożka to wiersz, który został napisany w 1948 roku przez Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego. To swoistego rodzaju kartka z pamiętnika lub też autobiografia.
Spostrzeżenia, wrażenia i przeżycia autora podczas pobytu w Krakowie przyczyniły się do powstania wiersza. To tam stary dorożkarz, który powoził dorożką z numerem 13, obwoził autora nocą po uliczkach Krakowa. Podczas przejażdżek woźnica bardzo lubił recytować poezję, a także w magiczny, baśniowy i tajemniczy sposób opowiadał różne zabawne historia.

Analiza
W utworze Zaczarowana dorożka podmiot liryczny przedstawiony zostaje jako liryka bezpośrednia w pierwszej osobie.
W wierszu możemy wyróżnić sześć części, ale nie wszystkie można w prosty i łatwy sposób streścić. Każda z nich zaczyna się słowami zaczerpniętymi z muzykologii, co podkreśla muzyczność teksty: I allegro, II allegro sostenuto, III allegretto, IV allegro ma non troppo, V allegro cantabile, VI allegro furioso alla polacca. Jest napisany plastycznie i żartobliwie przy użyciu oszczędności słów. Użycie zdań pojedynczych, równoważników zadań, elips i przerzutni, a także dużej ilości czasowników świadczy o dynamice utworu. Dialogi, zwroty i szybko tocząca się akcja trzyma czytelnika w napięciu i zmusza go do przenoszenia się w inny, niezwykły fantastyczny, a nieraz zabawny świat.
Jest trzynastozgłoskowcem, który ma różne długości: zwrotek, wersów, sylab w wersie.
W utworze rzadko występują rymy. Najczęściej są to rymy żeńskie i nieparzyste. Regularne są rymy krzyżowe:
– dokładne – broszka – dorożka, Sukiennic – kamienic,
– niedokładne – kłamię – telegramie,
Powtarzające się słowa w wierszu przenoszą nas w świat magii i

Sprawdź również:

Dodaj komentarz jako pierwszy!