Żegluga – Adam Mickiewicz – Analiza i interpretacja

Adam Bernard Mickiewicz urodził się 24 grudnia 1798 roku w Zaosiu, zaś zmarł 26 listopada 1855 roku w Konstantynopolu. Był on wybitnym polskim poetą, pisarzem, działaczem politycznym i nauczycielem akademickim.
Był synem Mikołaja herbu Poraj, adwokata i komornika mińskiego oraz Barbary z Majewskich. Miał dwójkę rodzeństwa, braci Aleksandra i Franciszka. Uczęszczał do szkoły w Nowogródku.
Rok 1812 był bardzo trudny dla pisarza, gdyż zmarł jego ojciec, a następnie przez Nowogródek przeszły wojska napoleońskie, które wybierały się w głąb Rosji. Mickiewicz postanowił kontynuować naukę w Wilnie, więc wstąpił na Cesarskim Uniwersytet Wileński, gdzie studiował nauki humanistyczne. Z powodu bardzo ciężkiej sytuacji finansowej zdecydował, że będzie uczęszczał na zajęcia w Seminarium Nauczycielskim, aby mieć stabilną pracę i móc wesprzeć swoją rodzinę. W roku 1817 założył Towarzystwo Filomatyczne, które wkrótce przeistoczyło się w spiskową organizację dbającą o dobro Polski.
Przez pewien czas Mickiewicz pracował jako nauczyciel w Kownie, lecz za swój udział w tajnych organizacjach młodzieżowych zesłano go w głąb Rosji.
Mickiewicz w swoim życiu odwiedził bardzo wiele państw, między innymi Włochy, Szwajcarię, Niemcy, Francję. To właśnie stolica Francji, Paryż, stała się jego domem na kolejne 20 lat. Poślubił tam Cecylię Szymanowską, z którą miał sześcioro dzieci. Podczas pobytu we Francji przez cały czas starał się podtrzymywać kontakt z ojczyzną. Spotykał się działaczami emigracyjnymi, pisał także różne artykułu i pisma publicystyczne.
W trakcie Wiosny Ludów stworzył we Włoszech legion polski. Publikował także gazetę „Trybuna Ludów”, która jednak została zamknięta powodu sprzeciwu ambasady rosyjskiej w Paryżu.
W 1855 roku zmarła żona pisarza. On sam pozostawił swoje dzieci i wyjechał do Stambułu. Miał zamiar tam również tworzyć oddziały polskie. Zmarł w takcie epidemii cholery, lecz pojawiły się także podejrzenia, że mógł zostać otruty arszenikiem bądź też doznać rozległego udaru mózgu. Zwłoki poety zabalsamowano, umieszczono w trzech trumnach: jednej cynkowej oraz dwóch drewnianych i wysłano statkiem do Francji. Złożono je do grobu na paryskim