Radość – Ewa Zawistowska – Analiza i interpretacja
Zamień czytanie na oglądanie!
i ucz się szybciej!
Ewa Zawistowska jest wspaniałą pisarką i poetką. Urodziła się w 1948 roku. Studiowała socjologię na Uniwersytecie Warszawskim. Niestety musiała zakończyć karierę dziennikarską, która bardzo dobrze się zapowiadała. Powodem jest dziedziczna i nieuleczalna choroba, na którą zachorowała. Wtedy postanowiła zacząć pisać. I w ten oto sposób stała się autorką wspaniałych historii. Napisała wiele piosenek oraz wierszy. Udało jej się nawet wydać kilka książek.
Głównym tematem wiersza jest nastrój radości. Podmiotem lirycznym jest mała dziewczynka, która zwraca się do swojej mamy. Mówi jej, iż narysowała radość. Według niej radość to piękna dziewczyna z szerokim uśmiechem na twarzy. Jest ubrana w różową sukieneczkę. Siedzi na szczycie góry, w słoneczny, pogodny dzień. Potem zaczyna zrywać czerwone kwiaty. Są to maki. Spogląda na ludzi i ogólnie na cały świat. Obserwuje go. Śmieje się i macha nogami.
Wiersz jest utrzymany w beztroskim, przyjemnym nastroju dzięki ciepłej kolorystyce (przykładami mogą być: błękitne niebo, kolorowe kwiaty).
Budowa wiersza:
wiersz składa się z 15 wersów. Nie został podzielony na strofy. Każdy wers jest innej długości. Jest to wiersz bezrymowy- nie ma w nim rymów.
Gdyby ktoś miał opisać to uczucie, myślę, że zrobiłby to tak: radość to dobry humor i samopoczucie, szczęście, poczucie bezpieczeństwa, wesołość, beztroska, śmiech, łzy szczęścia, miłość. Nic dziwnego, iż nikt nie lubi być smutny. Każdy chce być szczęśliwy. Czuć radość i miłość w swoim sercu. Gdy uda nam się spełnić marzenia też jesteśmy szczęśliwi. Sami możemy sprawiać, że zmienimy swoje emocje. Możemy również pomagać innym. To przyniesie uśmiech na naszej twarzy. Bezinteresowność jest jedną z najważniejszych zalet jaka może być w człowieku. To, iż ktoś próbuje pomóc innej osobie, nie oczekując niczego w zamian, jest wspaniałe. Mam nadzieję, iż jest coraz więcej takich ludzi. Często spotykamy na swojej drodze osoby, które bez przerwy narzekają na swój los. One mogą się zmienić na lepsze, a my możemy im w
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!Sprawdź również:
- Wędrówką życie jest człowieka – Edward Stachura – Analiza i interpretacja
- Nic dwa razy – Wisława Szymborska – Analiza i interpretacja
- Straszno – Stanisław Grochowiak – Analiza i interpretacja
- Miłość (1) – Maria Pawlikowska-Jasnorzewska – Analiza i interpretacja
- Pamiętajcie o ogrodach – Jonasz Kofta – Analiza i interpretacja
- List do ludożerców – Tadeusz Różewicz – Analiza i interpretacja
- Fortepian Szopena – Cyprian Kamil Norwid – Analiza i interpretacja
- Ocalony – Tadeusz Różewicz – Analiza i interpretacja
- Moja piosnka (II) – Cyprian Kamil Norwid – Analiza i interpretacja
- Niepewność – Adam Mickiewicz – Analiza i interpretacja
Dodaj komentarz jako pierwszy!